« استهلال و تونل زمان »

از وقتی این برادر بزرگوارمون حاج کامبیز که پونزه سال بیشترشم نی این تونل زمانشو تو زیرزمین خونشون ساخته دلمون واسه پابوسی آقا ابا عبدالله پرمی کشید. خلاصه دیگه طاقت نیاوردیم امروز رفتیم دیدنش. خدا خیرش بده یه ریموت داد دستمون گفت حاجی برو تو دستگاه فی امان الله. هروقتم خواسی برگردتی دکمه زرده رو روی ریموت بزن. چفیه رو انداختیم روگردن یا علی رفتیم تو دسگاه. الله اکبر! دود و بخار بلند شد خفن، سر سه سوت افتادیم وسط صحرای کربلا، اونم کِی؟ دُرُس محرم شصت. وسط معرکه. صحرای محشر بود جون عزیزت. آقا ابا عبدالله مشغول حرب. دست و پامون مث فلان حلٌاجا شروع کرد به لرزیدن. رنگمون پرید و زرد کردیم. رعشه گرفتیم به مولا از هیبت آقا. نفهمیدیم چه جوری خودمونو انداختیم رو پای آقا مث خر اشگ می ریختیم.
آقا به زبان مبارک فرمود از کجا اومدی وسط جنگ یه هو؟ البته به عربی فرمودن منتها ما قبلش این نرم افزار عربی رو داده بودیم حاج کامبیز دانلود کرده بود واسه روز مبادا. عرض کردیم آقا الهی قربونت برم از هزار و چهارصد سال دیگه اومدیم پابوس. نوکرتم به علی ، آقا جون. آقا فرمودن میدونم ولی الان وقت شهادته پاشو برو کنار. عرض کردیم آقا جون امروز تاسوعاست شوما فردا قراره شهید بشی. فرمودن برای من مهم نیست برو به این مرتیکه عبیدالله ملعون بگو.
خلاصه از خدمت آقا اومدیم بیرون رفتیم به خیمه ی عبیدالله بن زیاد ملعون. دوتا از گزمه هاش مارو گرفتن گمونم حرمله و عوج ابن عنق بودن. داد زدیم ای ملعون ما از آینده اومدیم پیغوم داریم واست. این ریخت و سرو وض ما و چفیه و کاپشن آمریکایی مارو که دید گفت بزا ببینم چی میگه.
گفتیم یابو این نازنینی که می خوای شهید کنی میدونی کیه؟ گفت آره همونیه که قوم شوما هزاروچهارصد ساله داره از شهید کردنش حال می کنه حالام نمی خواد به ما درس بدی زرتو بزن زودتر بریم به کارمون برسیم. گفتیم آخه اسکول امروز شوما نمی تونی به نیت پلیدت برسی. گفت چرا؟ گفتیم واسه این که امروز تازه تاسوعاست. فردا قراره شوما گناه کبیره مرتکب شی ای قاتل. گفت نخیر امروز عاشوراست. خلاصه از اون اصرار و از ما انکار. آخرش خرفهمش کردیم که ما خودمون تو هیئت استهلال بودیم رفتیم بالا پشتبون رصد ولی هلال محرمو یه روز دیرتر دیدیم. امروز تازه تاسوعاست، اگرهم بخواین هرغلط زیادی بکنین شمشیراتون رو هوا گیر می کنه.
آقا اینو که گفتیم یهو قاط زد. دیدیم شمر و خولی اومدن جلو گفتن راست میگه انگار ما اومدیم هی بکشیم دیدیم شمشیرامون رو هوا می خشگه!
بعد این ابن زیاد ملعون نه برداشت نه گذاشت گفت آخه شوما چه جور موزقولایی هستین که تونل زمان میسازین و 1400 سال به عقب برمی گردین اما واسه دیدن هلال ماه میرین بالاپشتبون؟ بعدشم گفت حالا امامو تا فردا صبر می کنیم اما ترو همین الان ترتیبتو می دیم. بعد داد زد حرمله و عوج ابن عنق قمه هاشونو کشیدن و هردود کشیدن طرف ما. اومدیم ریموتو از جیبمون دربیاریم دیدیم ای دل غافل نیست که نیست. دِ فرار. پامون گیرکرد به یه سنگ با مخ خوردیم زمین. یهو دیدیم قدرتی خدا برگشتیم اتاق حاج کامبیز. نگو ریموته لای چفیه گیرکرده بود وقت زمین خوردن می افته پائین مام با مخ میفتیم رو دکمه زرده.
اینم از امدادای غیبی بود تو نمیری.