"سر" همان "کلٌه" است دیگر، مگرنه؟
حالا فرض کن در یک لحظه ی سرشار از احساسات رمانتیک عاشقانه به طرفت بگویی: کله تو بذار رو شونه ام.
حالا اینو ول کن، آیا می شود گفت: "کلٌه آن قوم همگی بالاخونه رو دادند اجاره کله آکله مملکت را خراب کردند"؟
آیا کله دار با سردار یکی است؟ یا کله باز با سرباز، یا کله آب با سراب، یا کله به کله با سربه سر؟
آیا می شود چایی را به جای کله قند با سرقند خورد؟
اصلاً "سرپا" که معنی اش درست مخالف "کله پا" می شود!
واژگان پارسی کله شار از این اصطلاحات است. بگذریم. حالا ممکن است بگوئید کله ی صبحی "سرپاچه" خورده ام که دارم "کله به کله"تان میگذارم؟
پس تا من می روم یک کله یک فنجان چای بنوشم شما هم کله و گوشی آب بدهید ببینید تو این کاسه دیگه چی پیدا میشود.
کله بلند باشید و کله تان سلامت! تو کله آزیری قبر گیرپاچ نکنی صلوات دومو بلندترختم کن!
